Masażyki

kwi
2020

Witajcie Kochane Skrzaty!

Na dziś przygotowałem dla Was kilka masażyków, które można wykonywać razem z dziećmi. Dzieciaki uwielbiają tą formę zabawy. Masażyki niosą ogromną wartość dla rozwoju dziecka:

Pozwalają poznać własne ciało – dziecko ma okazję do obserwacji własnego ciała oraz poznania nazw poszczególnych jego części.
Umożliwiają poznanie niewerbalnych sposobów komunikacji – dziecko obserwuje w jaki sposób dorosły porozumiewa się z nim, odkrywa nowe słownictwo i podejmuje samodzielne próby komunikacji.
Dostarczają bodźców dotykowych – każde dziecko ma swoją tolerancję na dotyk. Zabawy paluszkowe i masażyki pozwalają na modyfikację intensywności i częstotliwości bodźców, przy czym nie tracą one na atrakcyjności, nawet, gdy dziecko nie pozwala przeprowadzić jej na swoim ciele (dorosły może wtedy wykonać zabawę na swoim ciele, w czasie gdy dziecko tylko się przygląda).
Dają poczucie bezpieczeństwa – dziecko uczy się kolejnych ruchów w trakcie zabawy i potrafi zaplanować kolejny gest, co pozwala mu na przewidywanie oraz kontrolę otaczającego świata.
Wspierają rozwój percepcji wzrokowej – dziecko śledzi wzrokiem gesty i ruchy prowadzone przez osobę dorosłą, które potem może samodzielnie naśladować, a także utrzymuje koncentrację i kontrolę wzrokową.
Obniżają stres – zmniejszają napięcie mięśniowe, wyciszają zmysły, odprężają organizm co pomaga w walce z niepowodzeniami dziecka, codziennym lękiem i stresem.
Są przyczyną radosnych reakcji
Uczą zasad i reguł –masażyki posiadają pewne zasady, których dziecko uczy się po kolei i poznaje reguły i sens zabawy

Lewa-prawa

Posmaruję prawą nogę, żeby poszła w długą drogę (masujemy nóżkę), nakremuję lewą nogę, bo na jednej iść nie mogę (masujemy drugą nóżkę). Twoją małą, prawą nóżkę wnet położę na poduszkę (kładziemy nóżkę na bok), a dla twojej lewej nóżki mam masażyk na paluszki. Pomasuję ci paluszki u twej małej, lewej nóżki (masujemy paluszki dziecka). Prawa nóżka też je ma. Kto je pomasuje? Ja! (zmieniamy nóżkę)

Płynęła sobie rzeczka

(palcem rysujemy na plecach krętą rzeczkę)
Świeciły dwa słoneczka
(rysujemy dwa kółka)
Idą konie
( palcami udajemy kroki konia)
Przeszły słonie
(palcami udajemy ciężkie słoniowe kroki)
Spadł deszczyk
(palcami naśladujemy spadające krople)
Przeszedł panią/pana dreszczyk?
(łaskoczemy dziecko w boczki)

Podkóweczka

Tu podkóweczka tu, tu, tu
(rysujemy palcem na stopie dziecka kształt podkowy)
Tu gwoździczek tu, tu, tu
(delikatnie kłujemy dziecko w stopę)
I młoteczkiem: puk, puk, puk
(delikatnie palcem udajemy
uderzenia młotka)
I pilniczkiem: pitu pitu, pitu
(jeździmy dziecku po stopie palcem,
udając, ze szlifujemy pilnikiem gwoździe.
Dziecko ten ruch łaskocze,
więc się śmieje i wyciąga zaraz drugą nogę do podbicia podkóweczki)

Kanapka

Najpierw chleb pokroję (uderzamy lekko brzegami dłoni po plecach dziecka), Potem posmaruję (głaszczemy całą powierzchnią dłoni), Na to ser położę (przykładamy wiele razy i na krótko dłonie do pleców), Pomidora dołożę (rysujemy małe kółka na plecach), I posolę i popieprzę (przebieramy palcami po plecach), Żeby wszystko było lepsze (masujemy). Już nie powiem ani słowa, bo kanapka jest gotowa.

Słoń na wycieczce

Szedł sobie słoń na wycieczkę (z wyczuciem naciskamy plecy dziecka wewnętrzną stroną dłoni), z tyłu na plecach miał teczkę, (rysujemy palcem prostokąt) nos długi – trąbę słoniową (rysujemy trąbę) i kiwał na boki głową. (ujmujemy ciało dziecka i lekko kołyszemy na boki) Wolno szedł słonik, szurając nogami jak wielkie kloce. (naciskamy plecy dziecka piąstkami) Tak ociężale jak… słonie (naciskając dłońmi na przemian, wolno przesuwamy je wzdłuż kręgosłupa do góry) szedł sobie wolniutko po drodze.

Mam nadzieję, że przed Wami świetna zabawa.

Wasz Leśny Skrzat